Рождественское послание Патриарха Московского и всея Руси КИРИЛЛА архипастырям, пастырям, диаконам, монашествующим и всем верным чадам Русской Православной Церкви.
Возлюбленные о Господе архипастыри,
всечестные пресвитеры и диаконы, боголюбивые иноки и инокини,
дорогие братья и сестры!
Сердечно поздравляю всех вас со светлым праздником Рождества Христова.
Ныне Церковь небесная и земная торжествует, радуясь пришествию в мир Господа и Спасителя нашего, возносит хвалу и благодарение Богу за Его милость и любовь к человеческому роду. С духовным трепетом вслушиваемся мы в слова песнопения: «Христос раждается – славите! Христос с небес – срящите!» (ирмос канона Рождеству Христову). С благоговением и надеждой взираем на Вифлеемскую пещеру, где в убогих яслях лежит в пеленах повитый Богомладенец.
Воистину днесь свершилась «великая благочестия тайна: Бог явился во плоти, оправдал Себя в Духе, показал Себя ангелам» (1 Тим. 3, 16). Невозможно до конца проникнуть умом в тайну Боговоплощения. Невозможно в полной мере постичь, как же Тот, Кто является источником жизни для всего существующего, согревается ныне дыханием животных! Создатель Вселенной смиряет Себя, принимая образ творения! Сын Божий становится Сыном Человеческим! «Не исследуй, как это, – предупреждает святитель Иоанн Златоуст, – где хочет Бог, там побеждается порядок природы. Он восхотел, возмог, нисшел и спас. Всё повинуется Богу. Сегодня рождается Сущий, и Сущий становится тем, чем Он не был. Будучи Богом, Он делается человеком, не переставая быть Богом» (Слово на Рождество Спасителя нашего Иисуса Христа).
Отмечая мироспасительный праздник Рождества Христова, мы размышляем о его непреходящем духовном смысле и ключевом значении для всего человечества. И это верно. Но важно осознавать ещё и личное измерение, которое имеет для каждого из нас тайна Боговоплощения, ведь неслучайно мы обращаемся в молитвах ко Господу, называя Его своим Спасителем.
Мы опытно знаем, что человек не способен сам преодолеть в себе зло, как бы настойчиво он ни старался это сделать. Грех, глубоко поразивший душу и повредивший человеческую природу, невозможно побороть никакими духовными практиками и психологическими тренингами. Лишь Бог способен исцелить и восстановить в первозданной красоте всего человека. «Для чего же Господь наш облёкся плотию?» – задаётся вопросом преподобный Ефрем Сирин и отвечает: «Для того, чтобы сама плоть вкусила радость победы и чтобы исполнилась и познала дары благодати…, дабы люди как бы на крыльях возносились к Нему и в Нём Одном находили успокоение» (Толкование на Четвероевангелие. Гл. 1). Воплощение Христово освобождает от рабства греху и открывает путь ко спасению.
«Я, свет, пришёл в мир, чтобы всякий, верующий в Меня, не оставался во тьме» (Ин. 12, 46), – свидетельствует Господь. Подобно яркой Вифлеемской звезде, приведшей к Богомладенцу Иисусу восточных мудрецов из далёких стран, мы, христиане, будучи истинными сынами и дочерями света (Ин. 12, 36), призваны освещать этот мир светом веры (Мф. 5, 14), дабы окружающие, видя пример нашей стойкости и мужества, долготерпения и духовного благородства, великодушия и нелицемерной любви к ближним, «прославили Бога в день посещения» (1 Пет. 2, 12).
Сегодня, когда народы земли переживают непростое испытание новой болезнью, когда сердца людей охвачены страхом и тревогой за будущее, нам особенно важно усилить соборную и частную молитву, принести Господу сугубый труд доброделания. Многие из наших братьев и сестёр из-за вредоносного поветрия лишены ныне возможности посещать храмы. Вознесём о них прошения Милосердному Творцу, дабы Он обновил их душевные и телесные силы, даровал болящим скорейшее исцеление и ниспослал Свою помощь врачам и всем медицинским работникам, самоотверженно борющимся за их здоровье и жизни.
Будем помнить, что никакие проблемы не способны сломить дух человека, если он сохраняет живую веру и во всём полагается на Бога. А потому без ропота приемлем и постигшие нас испытания, ибо, аще на Него надеятися будем, будет нам во освящение, яко с нами Бог (чинопоследование Великого повечерия), как воспевает в эти святые рождественские дни Церковь Христова. Будем молиться, чтобы и убогую пещеру нашей жизни озарил нетленный свет Божества, чтобы и наше сокрушенное и смиренное сердце, как Вифлеемские ясли, с благоговением восприняло Пришедшего в мир Спасителя.
Не тесно Богу в сердце человека, если оно исполнено любви. «Делатель любви будет сожителем Ангелов и со Христом воцарится», – свидетельствует преподобный Ефрем Сирин (Слово о добродетелях и пороках, 3). Пусть святые дни праздника станут для нас особым временем для совершения добрых дел. Используем эту благодатную возможность и прославим Рождшегося Иисуса Христа, явив милосердие к ближним, оказав помощь нуждающимся, утешив скорбящих и, может быть, в первую очередь тех, кто страдает от коронавирусной инфекции или её последствий.
Да просветит Господь светом познания Своего народы земли, да благословит их миром и да поможет всем нам осознать общую ответственность за настоящее и будущее планеты. Да ниспошлёт Родившийся Богомладенец любовь и согласие в наши семьи, да оградит молодёжь нашу да и всех нас от грехов и опасных ошибок. Ещё раз сердечно поздравляю вас, мои дорогие, со светозарным праздником Рождества Христова и желаю всем крепкого здоровья, неоскудевающей радости и щедрой помощи от Бога – Света истинного, Иже просвещает всякого человека, грядущаго в мир (Ин. 1, 9). Аминь.
ПАТРИАРХ МОСКОВСКИЙ И ВСЕЯ РУСИ
Москва,
Рождество Христово
2020/2021 год
Beloved in the Lord archpastors, all-honourable presbyters and deacons, God-loving monks and nuns, dear brothers and sisters,
From the depths of my heart I congratulate you all on the radiant feast of the Nativity of Christ.
Today the Church in heaven and on earth is triumphant as she rejoices at the coming into the world of our Lord and Saviour and lifts up praises and thanksgiving to God for His mercy and love for the human race. It is with spiritual trembling that we listen to the words of the hymn: “Christ is born; glorify Him! Christ comes from heaven; go out to meet Him” (Hirmos for the Canon of the Nativity of Christ). With reverence and hope we set our gaze upon the cave of Bethlehem where the Divine Infant lies wrapped in swaddling clothes in a lowly manger.
Truly, today there has been revealed the great “mystery of our religion: He was manifested in the flesh, vindicated in the Spirit, seen by angels” (1 Tm 3:16). It is not possible for the human intellect to penetrate the depths of the mystery of the Divine Incarnation. It is not possible to comprehend fully how the One Who is the fount of life for all that exists is now warmed by the breath of animals! The Creator of the universe humbles Himself in taking upon Himself the image of creation. The Son of God becomes the Son of Man! “And ask not how,” St. John Chrysostom exhorts us, “for where God wills, the order of nature yields. For He willed; He had the power; He descended; He redeemed; all things yielded in obedience to God. This day He who is, is born; and He who is, becomes what He was not. For when He was God, He became man; yet not departing from the Godhead that is His” (Homily for the Nativity of our Saviour Jesus Christ).
As we celebrate the world-saving feast of Christ’s Nativity, we contemplate its unsurpassed spiritual meaning and fundamental significance for all of humankind. All of this is true; yet it is also important to grasp the personal dimension which the mystery of the Divine Incarnation has for each one of us, for it is not fortuitous that we turn to the Lord in prayer and call him our Saviour.
We know from experience that we cannot vanquish of our own accord the evil which is within ourselves, no matter how desperately we may try. Sin, which has so deeply smitten the human soul and distorted human nature, is impossible to overcome with spiritual practices and psychological trainings. God alone is capable of healing and restoring all of the human person to his or her original beauty. “For what purpose did God become clothed in human flesh?” asks St. Ephrem the Syrian and answers, “In order that the flesh itself may taste the joy of victory and be filled with and come to know the gifts of grace…, in order that people may ascend to Him as though borne aloft with wings and find comfort in Him alone” (Commentary on Tatian’s Diatessaron, Chapter One). Christ’s incarnation liberates us from slavery to sin and opens up the path to salvation.
“I have come as light into the world, that whoever believes in me may not remain in darkness,” the Lord proclaims (Jn 12:46). Like the bright star of Bethlehem, which led the wise men from distant lands of the East to the Divine Infant, we Christians, being true sons and daughters of light (cf. Jn 12:36), are called upon to enlighten this world with the light of faith (cf. Mt 5:14) so that those around us, in seeing the example of our steadfastness and courage, long-suffering and spiritual nobility, magnanimity and unfeigned love for our neighbour, may “glorify God on the day of visitation” (1 Pt 2:12).
Today, when the peoples of the earth are enduring the arduous trial of a new disease, when peoples’ hearts are overwhelmed by fear and anxiety for the future, it is especially important that we strengthen our collective and individual prayer and offer to the Lord the diligent labours of good works. Many of our brothers and sisters, as a result of the devastating pestilence, no longer enjoy the opportunity of visiting churches. Let us lift up our petitions to the Merciful Lord that He may renew their bodily and spiritual strength, grant the soonest recovery to those who are sick and send down His help to the physicians and all medical workers who with self-sacrifice are doing all they can for peoples’ health and lives.
Let us recall that no problems are ever capable of breaking the human spirit if we retain our living faith and place our hope in God for all things. Let us therefore accept without murmuring the afflictions that have befallen us, for “if I put my trust in Him, He shall be my sanctification: for God is with us” (the Office of Great Compline), as Christ’s Church sings during these holy days of the Nativity. Let us pray that the lowly cave of our life be illumined by the incorruptible light of the Godhead, so that our contrite and humble hearts, like the manger in Bethlehem, accept with reverential awe the Saviour Who has come into the world.
God finds an expanse in the human heart if it is filled with love. “The one who labors in love will live with the angels and will reign with Christ,” St. Ephrem the Syrian tells us (Homily on the virtues and vices, 3). May these holy days of the feast become for us a special time for the accomplishing of good deeds. Let us use this grace-filled opportunity, too, to glorify Jesus Christ, Who is born, by displaying kind-heartedness to our neighbours, by rendering help to the needy, and by comforting the afflicted and, perhaps above all, those who are suffering from the coronavirus infection or its effects.
May the Lord illumine with the light of knowledge of Him the peoples of the earth, may He bless them with peace and may He help each and every one of us to be aware of our special responsibility for the present and future of the planet. May the Divine Infant send down His love and accord into our families and protect our young people and all of us from sin and dangerous errors. Once again, I cordially greet all of you, my dear, with the radiant feast of the Nativity of Christ and wish you all good health, unceasing joy and the bountiful aid from God Who is “the true light that enlightens every man… coming into the world” (Jn 1:9). Amen.
+KIRILL
PATRIARCH OF MOSCOW AND ALL RUSSIA
Moscow
Nativity of Christ
2020/2021
บรรดาบิชอปในองค์พระผู้เป็นเจ้า บาดหลวงและสังฆานุกรผู้ทรงเกียรติ นักบวชชายหญิงที่พระเจ้าทรงรัก และบรรดาพี่น้องชายหญิงที่รักยิ่ง
พ่อขอแสดงความยินดีต่อลูก ๆ ทุกคนเนื่องในโอกาสวันสมโภชพระคริสตสมภพที่โชติช่วงนี้
ณ วันนี้ พระศาสนจักรทั้งบนสวรรค์และบนแผ่นดินโลกต่างชื่นชมยินดีกับการเสด็จมายังโลกขององค์พระผู้เป็นเจ้าและพระผู้ไถ่ และสรรเสริญขอบพระคุณพระเจ้าสำหรับพระเมตตาและความรักของพระองค์ที่ทรงมีต่อมนุษยชาติ พวกเราต่างปีติยินดีเมื่อได้ยินบทเพลงที่ร้องว่า “พระคริสตเจ้าทรงบังเกิดแล้ว ให้เราถวายพระสิริรุ่งโรจน์แด่พระองค์ พระคริสตเจ้าเสด็จมาจากฟ้าสวรรค์ โปรดออกมาพบพระองค์เถิด” (จากอิรโมสของบทคานอนในวันพระคริสตเจ้า) พวกเรามองไปยังถ้ำแห่งเบธเลเฮมที่ทารกศักดิ์สิทธิ์ผู้ถูกพันพระวรกายด้วยผ้าและบรรทมอยู่ในรางหญ้าอันต่ำต้อย ด้วยความเคารพและความหวัง
โดยแท้จริงแล้ว วันนี้เป็นวันที่พวกเราได้รับการเปิดเผยเรื่องราวอันยิ่งใหญ่แห่ง “พระธรรมล้ำลึกของพระศาสนาของเราว่า ‘พระองค์ทรงปรากฏให้แลเห็นได้ในพระธรรมชาติมนุษย์ ทรงได้รับการประกาศว่าเที่ยงธรรมในพระจิตเจ้า บรรดาทูตสวรรค์ได้เห็น’” (1 ทิโมธี 3:16) พระธรรมล้ำลึกเรื่องการทรงรับสภาพมนุษย์นั้น มนุษย์ไม่สามารถเข้าถึงความล้ำลึกนี้ได้ด้วยปรีชาญาณของตนเอง พวกเราไม่สามารถเข้าใจได้อย่างแท้จริงว่า พระองค์ผู้ทรงเป็นบ่อเกิดแห่งชีวิตทั้งปวงทรงดำรงอยู่และได้รับไออุ่นจากลมหายใจของสัตว์ได้อย่างไร พระผู้ทรงสร้างจักรวาลทรงถ่อมพระองค์เองลงมารับภาพลักษณ์ของสิ่งสร้าง พระบุตรของพระเจ้าทรงกลายเป็นบุตรแห่งมนุษย์ นักบุญยอห์น คริสซอสตอมได้ย้ำเตือนพวกเราในเรื่องนี้ว่า “อย่าได้ถามเลยว่า ทำไมเรื่องเล่านี้ถึงเกิดขึ้นได้ เพราะไม่ว่าพระองค์จะทรงประสงค์สิ่งใด สิ่งสร้างทั้งมวลก็ย่อมน้อมรับ เพราะพระองค์ทรงเสด็จลงมาไถ่กู้ด้วยพระประสงค์และพระอานุภาพของพระองค์ สรรพสิ่งย่อมจำนนและน้อมรับต่อพระเจ้า ในวันนี้ พระองค์ผู้ทรงเป็นประสูติ และกลายเป็นสิ่งที่พระองค์ไม่ได้ทรงเป็น เพราะเมื่อพระองค์ทรงเป็นพระเจ้าแล้ว พระองค์ทรงเป็นมนุษย์โดยมิได้สูญสิ้นพระเทวภาพที่พระองค์ทรงเป็น” (บทเทศนาโดยนักบุญยอห์น คริสซอสตอม ในโอกาศการบังเกิดของพระเยซูคริสตเจ้า พระผู้ไถ่ของพวกเรา)
ด้วยว่าพวกเราเฉลิมเทศกาลพระคริสตสมภพอันช่วยโลกให้รอดพ้น พวกเราจึงตระหนักถึงเทศกาลนี้ด้วยความหมายทางจิตวิญญาณและด้วยในฐานะที่เป็นรากฐานที่สำคัญต่อมนุษยชาติอย่างหาที่เปรียบมิได้ ซึ่งทั้งหมดนี้เป็นความจริง และยังเป็นสิ่งสำคัญที่จะปรับความเข้าใจส่วนบุคคลในเรื่องพระธรรมล้ำลึกแห่งการทรงรับสภาพมนุษย์ที่ส่งผลต่อพวกเราแต่ละคน เพราะมันไม่ใช่เรื่องบัญเอิญที่พวกเราจะหันไปหาองค์พระผู้เป็นเจ้าในการอธิษฐานภาวนาและการเรียกขานพระองค์ว่า พระผู้ช่วยให้รอด
พวกเราทราบจากประสบการณ์ว่า พวกเราไม่สามารถที่จะปราบความปรารถนาในทางชั่วร้ายที่อยู่ในตัวของพวกเราเอง ไม่ว่าพวกเราจะพยายามมากขนาดไหนก็ตาม ความบาปที่ฝังรากลึกอยู่ในจิตมนุษย์และทำให้ธรรมชาติของมนุษย์ผิดเพี้ยนไปจากเดิมนี้ไม่สามารถที่จะเอาชนะมันด้วยการฝึกจิตหรือการใช้จิตวิทยาเข้าควบคุม มีเพียงพระเจ้าเท่านั้นที่ทรงสามารถรักษาและฟื้นฟูมนุษย์ทั้งปวงให้กลับคืนสู่ธรรมชาติเดิมที่สวยงาม นักบุญเอเฟรม ชาวซีเรียได้สอนในเรื่องนี้ว่า “เพราะเหตุใดพระเจ้าถึงทรงสวมใส่เนื้อหนังแห่งมนุษย์? นั่นก็เพราะว่า โดยเนื้อหนังนี้พวกเราจะสามารถลิ้มรสแห่งความยินดีในชัยชนะ และถูกเติมเต็มด้วยของประทานแห่งพระหรรษทาน…เพื่อว่ามนุษย์จะได้ขึ้นไปสู่พระองค์ดุจดั่งการโบยบินด้วยปีกและได้พบการพักผ่อนในพระองค์แต่เพียงผู้เดียว” (จากอรรถาธิบายในหนังสือ “สำหรับพระวรสารทั้งสี่ (Diatessaron) ของทาเทียน” บทที่หนึ่ง) การทรงรับสภาพมนุษย์ของพระคริสตเจ้า ปลดปล่อยเราจากการเป็นทาสของบาปและเปิดหนทางไปสู่ความรอดพ้น
องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า “เราเข้ามาในโลกเป็นแสงสว่าง เพื่อให้ทุกคนที่เชื่อในเราไม่อยู่ในความมืด” (ยอห์น 12:46) ราวกับดวงดาวที่ส่องสว่างแห่งเบธเลเฮม ซึ่งได้นำโหราจารย์จากแดนไกลที่อยู่ทางตะวันออกไปพบกับพระกุมาร พวกเราคริสตชนที่เป็นบุตรและธิดาแห่งความสว่างที่แท้จริง (เทียบ: ยอห์น 12:36) นั้นได้ถูกเรียกให้ไปมอบแสงสว่างแก่โลกด้วยแสงแห่งความเชื่อ (เทียบ: มัทธิว 5:14) เพื่อผู้คนที่อยู่รอบตัวเราได้ประจักษ์ถึงความแน่วแน่และความกล้าหาญ ความอดทนและความสูงส่งทางจิตวิญญาณ ความเผื่อแผ่และความรักด้วยใจจริงต่อเพื่อนบ้าน จะได้ “สรรเสริญพระเจ้าในวันที่พระองค์เสด็จมา” (1 เปโตร 2:12)
ในวันนี้ เมื่อผู้คนทั่วโลกกำลังอดทนกับความยากลำบากของการระบาดของโรคใหม่นี้ เมื่อจิตใจของผู้คนถูกปกคลุมไปด้วยความกลัวและความวิตกกังวลต่ออนาคต ถือเป็นความสำคัญอย่างยิ่งที่พวกเราจะต้องให้กำลังใจพี่น้องและแต่ละคนอธิษฐานภาวนาและถวายความพากเพียรในการงานที่สุจริตแด่องค์พระผู้เป็นเจ้า พี่น้องชายหญิงมากมายของเราไม่สามารถที่จะไปโบสถ์ได้เนื่องด้วยโรคระบาดที่ร้ายแรงนี้ ให้เราถวายคำวิงวอนต่อองค์พระผู้เป็นเจ้าผู้ทรงพระกรุณา เพื่อว่าพระองค์จะฟื้นฟูความเข้มแข็งทั้งทางร่างกายและวิญญาณ ประทานให้ผู้ป่วยได้รับการรักษาให้หาย และประทานการช่วยเหลอืแก่แพทย์และบุคลากรทางการแพทย์ผู้ที่เสียสละตนเองและทำทุกวิถีทางเพื่อสุขภาพและชีวิตของผู้คน
ให้เราทุกคนจำไว้ว่าไม่มีปัญหาใดที่จะสามารถทำลายวิญญาณของมนุษย์ได้ ถ้าพวกเรารักษาความเชื่อที่มีชีวิตและวางความหวังในทุกสิ่งของพวกเรากับพระเจ้า ดังนั้น ให้เราทั้งหลายยอมรับสิ่งเลวร้ายที่เกิดขึ้นกับเราโดยไม่ปริปากบ่น เพราะดังที่พระศาสนจักรของพระคริสตเจ้าได้ขับร้องในช่วงเทศกาลเตรียมรับเสด็จพระคริสตเจ้านี้ว่า “หากข้าพเจ้าวางใจในพระองค์ พระองค์จะทรงเป็นบ่อเกิดแห่งความศักดิ์สิทธิ์ของข้าพเจ้า เพราะว่าพระเจ้าสถิตกับพวกเรา” (จากพิธีทำวัตรใหญ่ภาคค่ำ) ให้เราภาวนาเพื่อถ้ำแห่งชีวิตของเรา (จิตใจ) อันเต็มไปด้วยการสำนึกผิดและถ่อมตนให้ได้รับการส่องสว่างด้วยแสงสว่างแห่งพระเทวภาพอันไม่มีวันมอดดับ เหมือนกับรางหญ้าในหมู่บ้านเบธเลเฮมที่ได้ต้อบรับองค์พระผู้ไถ่ที่ได้เสด็จมายังโลกนี้ด้วยความเคารพยำเกรง
พระเจ้าทรงแสวงหาความกว้างขวางในหัวใจของมนุษย์ที่เต็มไปด้วยความรัก นักบุญเอเฟรม ชาวซีเรียสอนพวกเราว่า “ผู้ที่ประกอบกิจการในความรักจะมีชีวิตร่วมกับทูตสวรรค์และจะครองราชย์ร่วมกับพระคริสตเจ้า” (บทเทศนาว่าด้วยคุณธรรมและความชั่วร้าย บทที่สาม) ขอให้เทศกาลอันศักดิ์สิทธิ์นี้เป็นช่วงเวลาอันพิเศษที่จะกระทำกิจการดีให้สำเร็จ และเช่นกันเพื่อเป็นการถวายพระสิริรุ่งโรจน์แด่พระเยซูคริสตเจ้า ผู้ที่ประสูติในวันนี้ ให้เราทุกคนใช้โอกาสที่เปี่ยมไปด้วยพระหรรษทานนี้ในการแสดงความเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่แก่เพื่อนบ้านของพวกเราด้วยการช่วยเหลือผู้ยากไร้ ปลอบโยนผู้เป็นทุกข์โศกเศร้า และโดยเฉพาะอย่างยิ่ง ผู้ที่ทุกข์ทรมานจากการได้รับเชื้อไวรัสโคโรนาและได้รับผลกระทบจากมัน
ขอองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงส่องสว่างด้วยแสงแห่งความรู้ของพระองค์แก่ผู้คนในโลกนี้ ขอพระองค์โปรดอวยพระพรแก่พวกเขาด้วยสันติสุขและช่วยให้เราแต่ละคนตระหนักในหน้าที่ปัจจุบันและอนาคตของโลกนี้ ขอองค์พระกุมารประทานความรักและความสนิทสัมพันธ์ของพระองค์แก่ครอบครัวของพวกเรา และปกปักรักษาเยาวชนและพวกเราจากบาปและความผิดพลาดอันร้ายแรง และในอีกครั้งนี้ พ่อขออวยพรลูก ๆ ที่รักยิ่งเนื่องในโอกาสเทศกาลพระคริสตสมภพอันโชติช่วง และขอให้ลูกทั้งหลายมีสุขภาพดี และให้ได้รับความสุขและการช่วยเหลือจากพระเจ้าผู้ทรงเป็น “แสงสว่างแท้จริงซึ่งส่องสว่างแก่มนุษย์ทุกคน [ที่] กำลังมาสู่โลก” (ยอห์น 1:9) อาเมน
X คิริลล์
สมเด็จพระอัครบิดรแห่งมอสโกและรัสเซียทั้งมวล
กรุงมอสโก
สมโภชพระคริสตสมภพ
คริสตศักราช 2020/2021